Rany przewlekłe -hiperbaria tlenowa jako leczenie wspomagające

 

Tlenowa terapia hiperbaryczna a proces gojenia ran

 

Terapia z wykorzystaniem 100% tlenu medycznego podawanego pod zwiększonym ciśnieniem (HbOT) jest skierowana do wszystkich , którzy chcą szybko i trwale  wspomóc regenerację skóry po wszelkich ingerencjach medycznych a efekt uzyskany po zabiegu utrzymać na dłużej.

Chirurdzy zalecają terapie hiperbaryczną szczególnie pacjentom, którzy znacząco chcą skrócić czas rekonwalescencji lub trudno ją przechodzą oraz mają problemy z gojeniem się ran.

Udowodniono, że HbOT nie tylko znacznie zmniejsza ryzyko powikłań około operacyjnych, ale także przyspiesza powrót organizmu do formy sprzed operacji oraz utrzymuje jej efekt na znacznie dłużej.

Podaż tlenu pod ciśnieniem powoduję  maksymalne dokrwienie tkanek  a tym samym przyspieszona regeneracja organizmu.  Na całym świecie, leczenie tlenem hiperbarycznym stosowane jest w okresie rekonwalescencji  po zabiegach chirurgicznych.

Oddziaływując 100% tlenem medycznym na komórki macierzyste skóry uelastyczniamy ją oraz  zwiększamy jej zdolności do regeneracji. Naukowcy zaobserwowali, że przyspieszają one swój wzrost ośmiokrotnie! Część z komórek macierzystych skóry  przekształci się w fibroblasty których funkcja związana jest z produkcję kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego. Włókna kolagenowe i elastynowe tworzą rusztowanie, natomiast kwas hialuronowy spaja je, tworzą elastyczną strukturę skóry. Okres aktywnego funkcjonowania fibroblastów można przedłużyć dzięki zastosowaniu terapii HbOT.

HbOT inicjuje proces neowaskularyzacji (tworzenie nowych naczyń krwionośnych) a także powoduje eradykacje bakterii w miejscu rany. Leczenie ran przewlekłych jest na ogół długotrwałe a co za tym idzie wymaga znacznych nakładów finansowych. Włączenie w proces terapeutyczny tlenoterapii hiperbarycznej z pewnością skraca czas leczenia a w wielu przypadkach pozwala uchronić pacjenta przed powikłaniami w postaci zakażeń ogólnoustrojowych czy reamputacji. Tlenoterapia hiperbaryczna stanowi terapię wspomagającą i nie może stanowić alternatywy dla leczenia chirurgicznego czy antybiotykoterapii. Dotyczy to szczególnie trudno gojących się, zakażonych ran ostrych. Tlenoterapia hiperbaryczna poprzez bezpośrednie hamowanie wzrostu bakterii beztlenowych a  także pobudzanie właściwości bakteriobójczych krwinek białych w walce z bakteriami tlenowymi stanowi ważny element wspomagający w leczeniu zakażenia. W  przypadku braku odpowiedzi organizmu pacjenta na opracowanie chirurgiczne rany, połączone z odpowiednią, celowana antybiotykoterapią w ciągu 48 godzin, należy rozważyć włączenie w proces terapeutyczny tlenoterapii hiperbarycznej.

---

Nagła głuchota

 

NAGŁA GŁUCHOTA- hiperbaria tlenowa jako leczenie wspomagające

(nagły niedosłuch czuciowo-nerwowy NNCN)

 

Tlenowa terapia hiperbaryczna (HbOT) – co to jest

Hiperbaria tlenowa polega na oddychaniu 100% tlenem medycznym w atmosferze zwiększonego ciśnienia (większe niż 1 ATA) w specjalnie skonstruowanym pomieszczeniu – komorze hiperbarycznej.  Podczas tlenoterapii hiperbarycznej  następuje dostarczenie  zwiększonej ilości tlenu do  komórek organizmu. Tlen w warunkach hiperbarycznych  nie tylko transportowany jest za pomocą krwinek czerwonych ale równocześnie rozpuszczony zostaje w płynach ustrojowych ,głównie w osoczu, docierając do tkanek i narządów niedokrwionych.

 

Co to jest nagła głuchota (nagły niedosłuch czuciowo-nerwowy)

Nagły niedosłuch czuciowo-nerwowy (NNCN) jest objawem chorobowym wymagającym szybkiej i zdecydowanej interwencji lekarskiej.  Definiowany jest jako rozwijające się gwałtownie, na przestrzeni okresu do 72 godzin (3 dni), pogorszenie słuchu w jednym uchu lub rzadziej w obu uszach, o głębokości ≥30 dB w zakresie 3 sąsiadujących częstotliwości oktawowych. Określenie „czuciowo-nerwowy” oznacza, że przyczyną niedosłuchu są zaburzenia na poziomie ślimaka lub włókien nerwu słuchowego, rzadziej wyższych ośrodków słuchowych.

NNCN w ok. 90% przypadków jest chorobą idiopatyczną, której przyczyna pozostaje nieznana, mimo przeprowadzenia odpowiedniej diagnostyki. U jej podłoża mogą leżeć zaburzenia naczyniowe, infekcje wirusowe, zaburzenia immunologiczne, zaburzenia metaboliczne lub przyczyny mogą być wieloczynnikowe. W ok. 10% przypadków NNCN może być objawem innych chorób, z których do najważniejszych należą: guz kąta mostowo-móżdżkowego, udar mózgu i nowotwory mózgu.

Włączenie leczenia farmakologicznego – głównie kortykosteroidów (podawane ogólnie i/lub dobębenkowo) uzasadnione jest w okresie do 2 tygodni od początku choroby po tym okresie czasu możliwość uzyskania poprawy słuchu jest minimalna.[1]

 

HbOT w leczeniu nagłej głuchoty

W ostatnich latach rozszerzono sposób leczenia nagłej głuchoty wprowadzając metodę HbOT. Jest ona ogromnym wsparciem dla farmakologii i przy równoczesnym stosowaniu znacznie polepsza wynik leczenia. Wczesne włączenie tlenu hiperbarycznego istotnie poprawia rokowania powrotu do zdrowia.  W wyniku stosowania hiperbarii tlenowej (HbOT) wzrost ilości tlenu w płynach ucha wewnętrznego wpływa na powrót sprawności elektrofizjologicznej ślimaka który jest najbardziej narażony na niedotlenienie. Równocześnie obserwuje się wzrost potencjału czynnościowego nerwu VIII. Następuje poprawa mikrokrążenia ucha wewnętrznego i wymiany tlenowej zachodzącej w tkankach gdyż tlen hiperbaryczny zwiększa zdolność erytrocytów do odkształcania się, obniża hamatokryt i zmniejsza lepkość krwi.  Natlenianie organizmu daje możliwość regeneracji, lepszego przepływu krwi w organizmie, zwiększa metabolizm komórkowy i zmniejsza obrzęk tkankowy.

 

Zgodnie z rekomendacjami z 2015r., Polskiego Towarzystwa Audiologicznego i Foniatrycznego PTAF

– najlepsze wyniki leczenia nagłej głuchoty uzyskuje się włączając HbOT w okresie        pierwszych 2 tygodni od początku wystąpienia nagłej głuchoty a najlepiej równolegle z farmakoterapią

– efekt terapeutyczny hiperbarii tlenowej obserwuje się u pacjentów z nagłą głuchotą w    ciągu okresu do 3 miesięcy od momentu wystąpienia niedosłuchu/głuchoty; [1]

[1]Nagły niedosłuch czuciowo-nerwowy – stanowisko Polskiego Towarzystwa Audiologicznego i Foniatrycznego dotyczące zaleceń diagnostycznych i terapeutycznych (2015)

Mariola Śliwińska-Kowalska1, Waldemar Narożny2, Alicja Sekula3, Katarzyna Pawlak-Osińska4, Krzysztof Morawski5, Jacek Kot6, Wiesław Konopka7

 

 

Przebieg terapii w komorze hiperbarycznej

Pacjent, przed przystąpieniem do terapii, podlega wstępnej kwalifikacji lekarskiej podczas której ustalana jest ilość zabiegów w komorze hiperbarycznej. Terapia nagłej głuchoty wymaga 10-15 sesji przeprowadzanych raz dziennie.

Na wizytę należy przynieść badanie EKG z ostatniego miesiąca oraz RTG klatki piersiowej z opisem z ostatnich 12 miesięcy. Podczas terapii w  komorze hiperbarycznej oddycha się 100% tlenem w  atmosferze zwiększonego ciśnienia (powyżej 1 ATA). Sesja HbOT trwa około 90 minut. Tlen hiperbaryczny jest dostarczany przez szczelne maski twarzowe lub przez kaptury wyposażone w szczelne gumowe kołnierze. Podczas terapii w 8-osobowej komorze pacjentom towarzyszy atendent: pielęgniarka hiperbaryczna lub ratownik medyczny. Przebieg terapii nadzoruje lekarz hiperbaryczny.

.

---

Borelioza – leczenie wspomagające hiperbarią tlenową

 

Hiperbaria tlenowa (HbOT) w leczeniu boreliozy

Borelioza – wielonarządowa, przewlekła, zakaźna infekcja bakteryjna wywołana przez beztlenową bakterię Borrelia burgdorferi. Jest groźna ze względu na zajęcie skóry, stawów, układu nerwowego i serca oraz charakteryzuje się szeregiem uciążliwych objawów. Bakterie te, żyją głównie w środowisku beztlenowym dlatego też poddane ekspozycji tlenem – giną.

W ostatnich latach rozszerzono sposób leczenia boreliozy  wprowadzając metodę HbOT. Wykorzystano fakt, że bakterie wywołujące chorobę giną w środowisku tlenowym. Wysokie stężenie tlenu podawanego pod zwiększonym ciśnieniem zdecydowanie łagodzi oraz eliminuje działania niepożądane i ograniczenia jakie powoduje borelioza. Wykazano, że życiodajny tlen znacząco wpływa na wzrost odporności, redukuje stany zapalne, działa zabójczo na bakterie.

HbOT jest  ogromnym wsparciem dla leczenia farmakologicznego i przy równoczesnym stosowaniu z antybiotykami powoduje zdecydowaną poprawę ich skuteczności. Natlenianie organizmu daje możliwość regeneracji, lepszego przepływu krwi w organizmie, doprowadza do eliminacji toksyn, co jest niezbędne w celu wyeliminowania bakterii Borrelia burgdorferi, powodującej schorzenie.

Już po pierwszych sesjach HbOT, pacjenci mogą doświadczyć reakcji Jarischa-Herxheimera Reakcja ta wskazuje, że leczenie boreliozy metodą 100% tlenu podawanego pod zwiększonym ciśnieniem atmosferycznym jest efektywna i skuteczna. Zachodzi ona gdy z zabitych bakterii (najczęściej z krętków) zostaje wydzielona toksyna co powoduje gorączkę, dreszcze, wzmożoną potliwość, ale objawy przechodzą zwykle w krótkim okresie czasu.

 

Tlenowa terapia hiperbaryczna (HbOT) – co to jest

Nieinwazyjna, bezpieczna metoda polegająca na oddychaniu 100% tlenem medycznym pod zwiększonym ciśnieniem atmosferycznym, znajdującym się w specjalnie zbudowanym pomieszczeniu – komorze hiperbarycznej

 

HbOT do kogo adresowany

Terapia HbOT jest wskazana dla osób u których zdiagnozowano boreliozę oraz obraz kliniczny wiąże się z zajęciem stawów, układu nerwowego, serca i skóry.  Dla osób u których stwierdzono:

• rumień wędrujący (rumień pełzający – erythema migrans – EM)
• Borrelial lymphocytoma (BL)
• Przewlekłe zanikowe zapalenie skóry kończyn (acrodermatitis chronica atrophicans – ACA
• Zapalenie stawów (Lyme arthitis – LA)
• Zapalenie mięśnia sercowego (Lyme carditis – LC)
• Neuroborelioza

 

Jeżeli Państwu zależy na zmniejszeniu oraz eliminacji skutków choroby boreliozy przy wykorzystaniu bezpiecznej metody HbOT to jest to idealne rozwiązanie.

---

Rany przewlekłe

Tlenowa terapia hiperbaryczna (HbOT)– wspomagające leczenie ran przewlekłych

 

Tlenowa terapia hiperbaryczna (HbOT) – co to jest

HbOT to dostarczanie zwiększonej ilości tlenu do uszkodzonych tkanek i narządów. Pacjent podczas sesji w komorze hiperbarycznej oddycha 100% tlenem w atmosferze zwiększonego ciśnienia (większego niż 1 ATA). Podczas tlenoterapii hiperbarycznej tlen nie tylko transportowany jest przez krwinki czerwone ale równocześnie rozpuszczony zostaje we wszystkich płynach organizmu docierając nawet do tkanek i narządów niedokrwionych. Tlen hiperbaryczny wzmacnia naturalne procesy obronne i regeneracyjne naszego organizmu a tworzenie nowych naczyń krwionośnych pozwala ograniczyć obszary uszkodzenia i martwicy.

 

HbOT a leczenie ran przewlekłych

Tlenoterapia hiperbaryczna (HbOT) jest metodą leczenia trudno gojących się ran. Polega ona na podaży 100% tlenu w komorze hiperbarycznej co powoduje wzrost utlenowania tkanek i narządów, HbOT inicjuje proces neowaskularyzacji (tworzenie nowych naczyń krwionośnych) a także powoduje eradykacje bakterii w miejscu rany. Leczenie ran przewlekłych jest na ogół długotrwałe a co za tym idzie wymaga znacznych nakładów finansowych. Włączenie w proces terapeutyczny tlenoterapii hiperbarycznej z pewnością skraca czas leczenia a w wielu przypadkach pozwala uchronić pacjenta przed powikłaniami w postaci zakażeń ogólnoustrojowych czy re-amputacji.

Tlenoterapia hiperbaryczna stanowi terapię wspomagającą i nie może stanowić alternatywy dla leczenia chirurgicznego czy antybiotykoterapii. Dotyczy to szczególnie trudno gojących się, zakażonych ran ostrych. Tlenoterapia hiperbaryczna poprzez bezpośrednie hamowanie wzrostu bakterii beztlenowych a także pobudzanie właściwości bakteriobójczych krwinek białych w walce z bakteriami tlenowymi stanowi ważny element wspomagający w leczeniu zakażenia. W przypadku braku odpowiedzi organizmu pacjenta  na opracowanie chirurgiczne rany, połączone z odpowiednią, celowana antybiotykoterapią w ciągu 48 godzin, należy rozważyć włączenie w proces terapeutyczny tlenoterapii hiperbarycznej.

 

---

Zespół Stopy Cukrzycowej

Tlenowa terapia hiperbaryczna (HbOT) – wspomagające leczenie Zespołu Stopy Cukrzycowej

Tlenowa terapia hiperbaryczna (HbOT) – co to jest

HbOT to dostarczanie zwiększonej ilości tlenu do uszkodzonych tkanek i narządów. Pacjent podczas sesji w komorze hiperbarycznej oddycha 100% tlenem w atmosferze zwiększonego ciśnienia (większego niż 1 ATA). Podczas tlenoterapii hiperbarycznej tlen nie tylko transportowany jest przez krwinki czerwone ale równocześnie rozpuszczony zostaje we wszystkich płynach organizmu docierając nawet do tkanek i narządów niedokrwionych. Tlen hiperbaryczny wzmacnia naturalne procesy obronne i regeneracyjne naszego organizmu a tworzenie nowych naczyń krwionośnych pozwala ograniczyć obszary uszkodzenia i martwicy.

 

HbOT a Zespół Stopy Cukrzycowej

Chirurdzy i diabetolodzy zalecają terapię hiperbaryczną szczególnie pacjentom chorującym na cukrzycę. Takie objawy jak liczne pęknięcia z ogniskami martwicy, owrzodzenia, słabe i przewlekłe gojenie się ran, łuszczenie i wysuszanie się skóry czy zaburzenia w odczuwaniu dotyku, temperatury i bólu są wskazaniem do zastosowania HbOT.

Oddziaływując 100% tlenem medycznym na komórki macierzyste skóry uelastyczniamy ją oraz  zwiększamy jej zdolności do regeneracji. Naukowcy zaobserwowali, że przyspieszają one swój wzrost ośmiokrotnie! Część z komórek macierzystych skóry  przekształci się w fibroblasty których funkcja związana jest z produkcję kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego. Włókna kolagenowe i elastynowe tworzą rusztowanie, natomiast kwas hialuronowy spaja je, tworzą elastyczną strukturę skóry. Okres aktywnego funkcjonowania fibroblastów można przedłużyć dzięki zastosowaniu terapii HbOT.

Terapia hiperbaryczna zdecydowanie  ogranicza  zakażenia i powikłania po zabiegach chirurgicznych. Obrzęki, niedokrwienie, martwicę czy niedowłady powstają głównie na skutek braku gojenia się ran najczęściej w przebiegu ich niedotlenienia. Gwałtowny wzrost tlenu w organizmie, dzięki terapii HbOT,  przyspiesza  regenerację nabłonka i wytwarzanie nowych naczyń krwionośnych co bezpośrednio wpływa na proces leczenia ran. Już sam pobyt w komorze hiperbarycznej zmniejsza obrzęki tkanek i utratę płynów. Wzmocnieniu ulega także  układ odpornościowy.

 

Przebieg terapii w komorze hiperbarycznej.
Pacjent, przed przystąpieniem do terapii, podlega wstępnej kwalifikacji lekarskiej podczas  której ustalana jest ilość zabiegów w komorze hiperbarycznej. Na wizytę należy przynieść badanie EKG z ostatniego miesiąca oraz RTG klatki piersiowej z opisem z ostatnich 12 miesięcy.

Podczas terapii w komorze hiperbarycznej oddycha się 100% tlenem w atmosferze zwiększonego ciśnienia 1,8-3,0 ATA. Sesja HbOT trwa około 90 minut. Pomiędzy trzema, 20-minutowymi sesjami tlenoterapii ( 100% tlenem) następują 5 minutowe przerwy.  Tlen hiperbaryczny jest dostarczany przez szczelne maski twarzowe lub przez kaptury wyposażone w szczelne gumowe kołnierze. Podczas terapii w 8-osobowej komorze pacjentom towarzyszy atendent : pielęgniarka hiperbaryczna lub ratownik medyczny. Przebieg terapii nadzoruje lekarz hiperbaryczny.

---

Witaminowy zielony koktajl dla zapracowanych

Witaminowy koktajl ze szpinakiem

• Czas przygotowania: do 30 minut

Składniki na dużą szklankę:

sok wyciśnięty z 3 pomarańczy
jedno kiwi
garść szpinaku

Przygotowanie:

Wszyst­kie skład­ni­ki wrzu­cić do blen­de­ra i zmik­so­wać, wypić jed­nym dusz­kiem i wra­cać do pracy z nową ener­gią.

http://www.jadlonomia.com/przepisy/smierc-blogerki/

---

Aloes – przepis na zdrowie

Aloes 12 interesujących właściwości soku z aloesu

Aloes jest niesamowitą roślina lecznicza pełną wartości odżywczych. Jest sukulentem czyli rośliną która przystosowała się do życia w warunkach ograniczonej dostępności wody wykształcając tkankę wodną służącą do jej gromadzenia oraz szereg dalszych adaptacji w budowie i fizjologii. Należy do rzędu roślin szparagowych w których znajdują się też czosnek i cebula. Aloes zawiera ponad 200 aktywnych składników w tym witaminy, minerały, aminokwasy, enzymy, polisacharydy i kwasy tłuszczowe – nic dziwnego że jest używany do tak szerokiej gamy środków! Liście aloesu są wypełnione jasna żelową substancją w której jest około 99% wody. Ludzie używają terapeutycznie aloesu od ponad 5000 lat!

1. Aloes ma wysoką zawartość witamin i minerałów:Aloes zawiera wiele witamin, w tym A, C, E, kwas foliowy (B9), cholinę, B1, B2, B3 (niacyna), B6. Aloes jest również jedyną z niewielu roślin zawierających witaminę B12. Aloes zawiera wiele niezbędnych naszemu organizmowi mikroelementów np.: wapń, magnez, cynk, chrom, selen, sód, potas, żelazo, miedź, mangan.
2. Aloes jest bogaty w aminokwasy i kwasy tłuszczowe.
   Aminokwasy są budulcem dla białek. Istnieje około 22 aminokwasów które są potrzebne do prawidłowego działania ludzkiego organizmu w tym 8 z nich nie jest wytwarzanych przez nasz organizm. W zależności od pochodzenia i czasu zbioru aloes posiada 18-20 aminokwasów w tym 7-8 aminokwasów nie wytwarzanych przez nasz organizm. Aloes zawiera także dość imponującą ilość kwasów tłuszczowych. Aloes zawiera dwa sterole roślinne, które są ważnymi dla organizmu kwasami tłuszczowymi – kampesterol ( działa przeciwzapalnie poprzez blokowanie mediatorów pro zapalnych, chroni kości i stawy przed degradacją) i beta-sitosterol (zmniejsza wchłanianie cholesterolu w jelitach, przez co pomaga w obniżeniu poziomu cholesterolu we krwi). Wszystkie są pomocne w łagodzeniu objawów alergii. Inne kwasy tłuszczowe zawarte w aloesie: linolowy, linolenowy, mirystynowy, kaprylowy
3. Aloes należy do adaptogenów.
   Aloes jest znanym adaptogenem. Adaptogen wzmacnia naturalną odporność organizmu na stres i przeżycia traumatyczne, stosowany w stanach wyczerpania i niepokoju. Pomaga walczyć z każdą chorobą. Uważa się że działanie adaptogenne aloesu polega na balansowaniu bio-chemii organizmu, stymulując mechanizmy obronne i adaptacyjne ciała. Pozwala to na zwiększoną zdolność do radzenia sobie ze stresem (stres fizyczny, emocjonalny i środowiskowy taki jak zanieczyszczenie powietrza, gleby itp.)
4.   Aloes pomaga w trawieniu pokarmu.
   Niestrawność jest związana z wieloma chorobami. Prawidłowo funkcjonujący przewód pokarmowy jest jednym z kluczy i fundamentów dobrego zdrowia. Aloes oczyszcza przewód pokarmowy i poprawia trawienie. Interesujące jest to że dzięki funkcją adaptogennym aloes może pomagać zarówno przy zaparciach jak i biegunkach, przywracając prawidłowy cyklu trawienia. Dobrze pomaga na takie dolegliwości jak zespół jelita drażliwego, lub refluks (cofanie się treści pokarmowej i soków żołądkowych do przełyku). Aloes pomaga również zmniejszyć ilość nieprzyjaznych bakterii w naszym jelicie, utrzymają równowagę jelitowej flory bakteryjnej. Aloes również wykazuje działanie przeciwrobacze czyli pomaga pozbyć się z organizmu pasożytniczych robaków (tasiemców, glist ludzkich, owsików i przywr)., kwas oleinowy, kwas palmitynowy i kwas stearynowy.
5. Aloes pomaga w oczyszczaniu organizmu.
   Aloes głównie działa oczyszczająco na jelita, usprawniając działanie tak zwanych kosmków jelitowych, które wchłaniają substancje odżywczych. Zawarte w aloesie biologicznie czynne polisacharydy (wielocukry) łączą się z niektórymi toksynami, które bardzo słabo rozpuszczają się, lub są nierozpuszczalne w wodzie i nie mogą być usunięte z ciała normalnymi drogami detoksykacji (np. niektóre metale ciężkie i ich sole). Aloes wspomaga naturalne funkcje oczyszczania wątroby, nerek i skóry, dodatkowo przechodząc przez układ pokarmowy wchłania toksyny które są następnie wydalane przez jelito grube
6. Aloes alkalizuje ciało
   Większość chorób łatwiej się leczy w środowisku zasadowym. Niestety ludzie głównie żywią się produktami o kwaśnym odczynie. Dla dobrego zdrowia powinniśmy przestrzegać reguły 80/20 – 80% alkalicznej żywności (o odczynie zasadowym, czyli większość świeżych warzyw) i 20% kwasowej żywności. Aloes jest pokarmem o odczynie zasadowym czyli alkalizuje organizm, pomaga zrównoważyć zbyt dużą ilość kwaśnych produktów żywieniowych obecnych w jedzeniu.
7. Wpływa na układ krążenia
   Jest mało testów badających wpływ aloesu na zdrowie układu sercowo-naczyniowego, ale są badania wskazujące że ekstrakt z aloesu wstrzykiwany do krwi zwielokrotnia możliwości transportu tlenu i dyfuzji czerwonych krwinek . Według badań opublikowanych w British Medical Journal z 2000 roku, beta-sitosterol zawarty w aloesie pomaga obniżyć poziom cholesterolu w krwi. Dzięki regulowaniu ciśnienia w żyłach i tętnicach, poprawia krążenie i utlenienie krwi, oraz zmniejsza lepkość krwi. Sok z aloesu może pomóc w obniżaniu ryzyka chorób serca.
8. Aloes pomaga wzmocnić układ odpornościowy
   Biorąc pod uwagę ilość stresów w naszym codziennym życiu, każdy może potrzebować impulsu do wzmocnienia układu odpornościowego. Polisacharydy zawarte w soku z aloesu stymulują makrofagi, których główną funkcją jest obronna organizmu: fagocytoza oraz synteza różnych produktów biorących udział w procesach immunologicznych. Aloes zwiększa odporność też z powodu wysokiego poziomu przeciwutleniaczy, które pomagają w zwalczaniu wolnych rodników, co przyczynia się do spowolnienia procesu starzenia (wolne rodniki są produktem procesów bio-chemicznych organizmu, ale w dzisiejszych czasach przez niezdrowy tryb życia i wysoce przetworzoną żywność jest ich zdecydowanie za dużo co powoduje szybsze starzenie się organizmu). Aloes stosuje się również do zmniejszenia gorączki.
9. Aloes dobrze działa na zdrowie skóry.
   Ze względu na dobrze znane właściwościach lecznicze aloesu jest jednym z podstawowych związków stosowanych w przemyśle kosmetycznym. Pomaga leczyć rany i jest świetny do stosowania miejscowego na oparzenia, otarcia skóry, łuszczyce i  ugryzienia owadów. Aloes działa jak środek przeciwbólowy, łagodząc zranione miejsca. Aloes działa również przeciwświądowo i ma właściwości ściągające, zazwyczaj stosowany w celu zmniejszenia krwawienia z otarć i uszkodzeń naskórka. Ze względu na dużą zawartość wody aloes jest to świetnym środkiem nawilżającym i odmładzającym skórę. Aloes zwiększa elastyczność skóry przez zwiększenie ilości kolagenu i elastyny, jest również środkiem zmiękczający skórę i kojącym skórę. Pomaga w dostarczaniu tlenu do komórek skóry co zwiększa wytrzymałość i regenerację tkanki skóry, oraz powoduje zwiększony przepływ krwi przez rozszerzenie naczyń włosowatych w skórze.
10. Aloes działa: dezynfekująco, antybiotyczne, antybakteryjne, antyseptyczne, przeciwgrzybiczne i antywirusowo:
    Wspomaga działanie wszystkich podstawowych przeciwciał. Składnikami aktywnymi biologicznie są: siarki, lupeol, kwas salicylowy, kwas cynamonowy, azot mocznika i fenolu, substancje te zapobiegają wzrostowi chorobotwórczych mikroorganizmów i zwiększają aktywność przeciwbakteryjną organizmu, pomagając w eliminacji wielu zakażeń wewnętrznych i zewnętrznych prawie wszystkich patogenów. 
11. Aloes pomaga zmniejszyć stany zapalne.
    Aloes zawiera 12 substancji, w tym beta-sitosterole, które mogą pomóc spowolnić lub zahamować stan zapalny. Aloes może pomóc z bólami stawów spowodowanych ich sztywnością i poprawić ich ruchomość.
12. Odchudzanie – efekt dobrego trawienia i odtrucia.
    Poprawa trawienia i odtrucie organizm będzie skutkować większymi możliwościami utraty wagi, ponieważ poprawienie trawienia i oczyszczenie organizmu sprawia że każda kuracja odchudzająca działa efektywniej. Pozbycie się toksyn z organizmu sprawia że mamy więcej energii i nie jesteśmy ciągle zmęczeni, co można przełożyć na większe zaangażowanie w dbaniu o swoją wagę.Środki ostrożności dotyczące spożywania aloesu!Roślina ta jest znana z działania leczniczego, ale są pewne zastrzeżenia przy długotrwałym stosowaniu. To roślin o silnym działaniu i powinna być używana z zachowaniem umiaru. Długotrwałe stosowanie większych niż zalecane dawek może prowadzić do utraty elektrolitów, szczególnie potasu. Należy więc stosować dawki zalecane przez producentów.

 

https://www.naturalna-medycyna.com.pl/aloes-12-interesujacych-wlasciwosci-soku-z-aloesu.html

---

Piątek wegetariański – granat+bataty

Pieczone bataty z sosem tahini

• Czas przygotowania: 25 minut + 30 minut pieczenia

Składniki na 2 porcje:

2 – 3 duże bataty
½ granatu
mała garść liści świeżej mięty i świeżej kolendry
olej

Składniki na sos:
2 łyżki tahiny
2 łyżki soku z cytryny
3 – 4 łyżki wody
pół małego ząbka czosnku
sól i świeżo mielony czarny pieprz

Przygotowanie:

1. Pie­kar­nik roz­grzać do 220 stop­ni. Ba­ta­ty wy­szo­ro­wać, po­kro­ić na ósem­ki i de­li­kat­nie na­trzeć ole­jem. Uło­żyć na bla­sze wy­ło­żo­nej pa­pie­rem do pie­cze­nia, ob­sy­pać de­li­kat­nie solą i za­pie­kać przez 20 – 30 minut – w za­leż­no­ści od tego, na jak duże są ka­wał­ki wa­rzyw.
2. W mię­dzy­cza­sie zioła umyć i osu­szyć, wy­dłu­bać pest­ki z gra­na­tu i przy­go­to­wać sos: do szklan­ki wlać ta­hi­nę, bar­dzo drob­no po­sie­ka­ny czo­snek oraz sok z cy­try­ny. Po­wo­li mie­szać do czasu, aż sos za­cznie robić się kre­mo­wy i rzad­ki, wtedy do­da­wać po jed­nej łyżce wody, aż do uzy­ska­nia po­żą­da­nej kon­sy­sten­cji. Do­pra­wić do smaku solą i szczyp­tą czar­ne­go pie­przu.
3. Upie­czo­ne ba­ta­ty polać sosem, ob­sy­pać zio­ła­mi oraz gra­na­tem, po­da­wać z resz­tą sosu w mi­secz­ce. Dobre za­rów­no na go­rą­co, jak i na zimno jako dru­gie śnia­da­nie na wynos.

http://www.jadlonomia.com/przepisy/pieczone-bataty-z-sosem-tahini/

 

---

GRANAT – same fakty

 

GRANAT

 

Granat to niezwykle smaczny egzotyczny owoc, którego wartości odżywcze i właściwości sprawiają, iż z pewnością warto włączyć go do diety – niezależnie od tego, czy liczymy na co dzień spożywane kalorie czy nie. Choć do spożywania granatów zniechęca ich struktura, gdyż owoce te wydają się być trudne do obierania, należy pamiętać, że już tylko kilka drobnych zabiegów pozwoli nam na cieszenie się smakiem granatów.

Granaty to owoce granatowca, czyli ciernistego drzewa dorastającego do 3-5 m wysokości, pochodzącego z terenów Morza Śródziemnego, a dokładniej z Persji i Mezopotamii.

 

Granat – właściwości odżywcze i lecznicze

Granat w 100 gramach dostarcza około 83 kalorii (kcal), a więc, jak na owoc, całkiem sporo, niemniej ma on niski indeks glikemiczny (35).
Granaty są dobrym źródłem nie tylko błonnika pokarmowego, ale też i witamin z grupy B: B1, B2, B5 (kwas pantotenowy), B6, B9 (kwasu foliowego), witaminy C, E i K, jak i również minerałów; potasu, fosforu, cynku, miedzi, manganu, a nawet magnezu. Dostarcza również dużych ilości antyoksydantów – np. w soku znajdziemy polifenole, taniny, delfinidynę, cyjanidynę, pelargonidynę, natomiast w skórce owoców zawarte są taniny, katechiny, galokatechiny.

Z zawartości tak różnorodnych składników odżywczych wynikają właściwości granatów. Owoce te (oraz wyciskany z nich sok) wzmacniają odporność i wspomagają leczenie infekcji, wspomagają gojenie się ran, obniżają poziom złego cholesterolu we krwi, utrzymują poziom glukozy we krwi na stałym poziomie, są źródłem łatwo przyswajalnej energii, obniżają ciśnienie tętnicze i wspomagają pracę serca, odmładzają skórę i polepszają jej kolor i jędrność, działają moczopędnie i wspomagają detoksykację organizmu, wykazują właściwości antynowotworowe, spowalniają procesy starzenia, picie soku z granatów spowalnia również rozwój arteriosklerozy, owoce wspomagają też trawienie. Warto również wiedzieć, iż granaty są źródłem fitohormonów, dzięki czemu łagodzą przykre objawy menopauzy oraz napięcia przedmiesiączkowego, a także sok przeciwdziała w pewnym stopniu impotencji oraz chroni przed rakiem prostaty, ponieważ zawieraj składnik, który obniża poziom antygenu gruczołu krokowego.

Kalorie i wartości odżywcze granatu

 

Składnik	Zawartość w 100 [g]
Kalorie (wartość energetyczna)	83 kcal / 346 kJ
Białko	1,67 g
Tłuszcz ogółem	1,17 g
Kwasy tłuszczowe nasycone	0,120 g
Kwasy tłuszczowe jednonienasycone	0,093 g
Kwasy tłuszczowe wielonienasycone	0,079 g
Kwasy tłuszczowe omega-3	0 g
Kwasy tłuszczowe omega-6	0,079 g
Węglowodany	18,70 g
Błonnik pokarmowy	4,0 g
Witamina A	0 I.U.
Witamina D	0 I.U.
Witamina E	0,60 mg
Witamina K	16,4 µg
Witamina C	10,2 mg
Witamina B1	0,067 mg
Witamina B2	0,053 mg
Witamina B3 (PP)	0,293 mg
Witamina B6	0,075 mg
Kwas foliowy	38 µg
Witamina B12	0 µg
Kwas pantotenowy	0,377 mg
Wapń	10 mg
Żelazo	0,30 mg
Magnez	12 mg
Fosfor	36 mg
Potas	236 mg
Sód	3 mg
Cynk	0,35 mg
Miedź	0,16 mg
Mangan	0,12 mg
Selen	0,5 µg
Fluor	~
Cholesterol	0 mg
Fitosterole	17 mg

 

Jak obierać granaty ?

Choć obieranie granatów wydaje się być skomplikowane i mało kto wie, jak to prawidłowo robić, szkoda tracić czas i nerwy na usilne próby dostania się do soczystych kuleczek zawierających nasiona granatu, jeśli można zrobić to w sposób naprawdę prosty. Tak więc, jak powinniśmy obierać granaty? Na początku należy odciąć wierzchnią, górną część owocu, a następnie pokroić granat w mniej więcej taki sposób, w jaki obiera się pomarańczę (coś na kształt wydzielenia w nim podobnych cząstek jak te pomarańczy czy mandarynki. Owocu nie można jednak dzielić na części – tylko go nacinamy, gdyż musi wciąż pozostać zwartą całością. Tak przygotowany owoc wkładamy na około 10 minut do wody i dopiero wtedy, po upłynięciu owego czasu, rozłamujemy wzdłuż nacięć. Łupiny wzniosą się na powierzchnię wody, a smaczne owoce spadną na dno naczynia. Pozostaje już tylko je wyciągnąć, osuszyć i ze smakiem zjeść!

Zastosowanie w kuchni

Z soku granatu (tzw. grenadina) produkuje się napoje, galaretki. Używa się go także do produkcji wina i syropu. Same w sobie owoce stanowią wspaniałą przekąskę, ale można dodawać je również do jogurtów, słodkich twarożków, musli, owsianki. W krajach arabskich przygotowuje się sos, w którym granaty łączy się z orzechami. Z owoców przyrządza się również soki i sałatki. W Turcji niezwykle popularna jest herbata z granatów w formie sproszkowanego suszu lub suszonych ziarenek.

Ciekawostki o owocach granatu

→ W Chinach granaty były polecane przez lekarzy już w czasach starożytnych, starożytna powszechnie uznawano sok z granatu za „skoncentrowane życie” i symbol długowieczności
→ Granat uznawany jest za naturalny afrodyzjak
→ W Średniowieczu korę i korzenie granatowca wykorzystywano jako remedium na pasożyty układu pokarmowego, głównie tasiemca
→ Nazwa granatu pochodzi od łacińskiego „granae”, co oznacza pestki
→ Granaty uprawiano już około 5 tysięcy lat p.n.e.
→ Niektórzy badacze Biblii twierdzą, że zakazanym owocem w ogrodzie rajskim nie było jabłko, lecz granat
→ W wielu kulturach granat jest symbolem płodności
→ W Grecji w czasach starożytnych owoc był związany był z kultem Demeter, Hery i Afrodyty. Te boginie przedstawiano najczęściej z owocem granatu przy piersi. W Grecji do dzisiaj weselni goście sypią ziarna granatu pod nogi młodej parze, na znak szczęścia i pomyślności
→ Nazwa granat w języku angielskim to pomegranate, w języku francuskim – grenade, w języku niemieckim – granatapfel, w języku hiszpańskim – granado
→ Hiszpańskie miasto Granada zawdzięcza swoją nazwę właśnie owocom granatu
→ Z kwiatów granatowca otrzymuje się jaskrawoczerwony barwnik z grupy antocyjanów – punicynę, którą m.in. wykorzystuje się do barwienia jedwabiu
→ Związki zwane garbnikami pochodzące z granatu wykorzystywane są do garbowania cienkich szlachetnych skór

Źródło:

http://www.odzywianie.info.pl/przydatne-informacje/artykuly/art,granat-kalorie-wartosci-odzywcze-i-ciekawostki.html

---

Piątek wegetariański

Tajska zupa dyniowa

• Czas przygotowania: do 30 minut

Składniki na 4 porcje:

10 liści kaffiru, suszonych
3 cm świeżego imbiru
1 ząbek czosnku
1 pomidor
½ cebuli
szczypta płatków chili
olej kokosowy lub inny

1 puszka mleczka / 400 ml

2 szklanki purée z dyni*
1 – 2 łyżki sosu sojowego
1 – 2 łyżki soku z limonki
opcjonalnie sól do smaku

do podania: świeża kolendra, opcjonalnie płatki chili oraz łyżeczka kokosowego mleczka

Przygotowanie:

1. Imbir po­kro­ić na pla­ster­ki, po­mi­do­ra po­kro­ić na ósem­ki, czo­snek obrać. Na dnie garn­ka roz­grzać olej i dodać li­ście ka­fi­ru, ce­bu­lę, płat­ki chili oraz po­kro­jo­ny imbir i ob­ra­ny ząbek czosn­ku. Sma­żyć przez 1 mi­nu­tę, na­stęp­nie dodać po­kro­jo­ne­go po­mi­do­ra, za­mie­szać i wlać ko­ko­so­we mlecz­ko. Przy­kryć gar­nek i go­to­wać na mi­ni­mal­nym ogniu nie do­pusz­cza­jąc do gwał­tow­ne­go go­to­wa­nia przez 20 minut.
2. Po tym cza­sie płyn prze­lać przez sitko do nie­du­że­go na­czy­nia. Za­war­tość sita wy­rzu­cić, a ko­ko­so­we mlecz­ko wlać z po­wro­tem do garn­ka, dodać po­zo­sta­łe skład­ni­ki i do­kład­nie wy­mie­szać.
3. Wciąż mie­sza­jąc zupę pod­grze­wać ją przez 5 minut, na ko­niec do­pra­wić do smaku solą lub więk­szą ilo­ścią sosu so­jo­we­go. Po­da­wać ze świe­żą ko­len­drą oraz opcjo­nal­nie z do­dat­ko­wą por­cją chili i łyżką ko­ko­so­we­go mlecz­ka.

Po­ra­dy:

• Purée z dyni to po pro­stu upie­czo­na lub ugo­to­wa­na dynia, zmik­so­wa­na na gład­kie purée. Żeby je przy­go­to­wać wy­star­czy pie­kar­nik roz­grzać do 200 stop­ni, dynię prze­kro­ić na po­łów­ki lub ćwiart­ki i wsu­nąć go go­rą­ce­go pie­kar­ni­ka. Piec do mięk­ko­ści czyli przez około go­dzi­nę, a na­stęp­nie po­zbyć się pe­stek i zmik­so­wać. Tak przy­go­to­wa­ne purée można mro­zić lub od razu wy­ko­rzy­sty­wać do zup, ciast, cia­ste­czek oraz de­se­rów.
• Kafir można kupić w Mark­sie&Spen­ce­rze, a także z tej firmy we wszyst­kich su­per­mar­ke­tach na dzia­le z żyw­no­ścią orien­tal­ną. Kosz­tu­je około 8 zło­tych i wy­star­czy na wiele, wiele zup oraz taj­skich curry.
• Do­da­tek po­mi­do­ra do­da­je zupie umami – dzię­ki temu nie­po­trzeb­ny jest ani bu­lion, ani żadny mię­sny do­da­tek.
• W za­leż­no­ści od ga­tun­ku dyni zupa bę­dzie mieć inny kolor oraz gę­stość. Ja naj­bar­dziej lubię uży­wać do zup zwar­tych i słod­kich dyń, jak but­ter­nut lub mu­scat.

 

Źródło:

 

http://www.jadlonomia.com/przepisy/tajska-zupa-dyniowa/

---