JEMIOŁA – w leczeniu udaru mózgu

JEMIOŁA

(Viscum alba)

Jemioła biała, starzęśla

Kulista roślina będąca półpasożytem drzew liściastych. Liście owalne, grube, skórzaste. Kwiaty niepozorne, drobne, żółtozielonawe. Kwitnie w lutym i marcu. Lepkie jagody jemioły przenoszone są przez ptaki z drzewa na drzewo, gdzie natychmiast przyklejają się do gałęzi. Kiełkujące z nich zarodniki wytwarzają charakterystyczne dla roślin pasożytniczych ssawki (zwane haustorium).

W ludowych legendach była ważnym elementem ochrony przed wszelkimi chorobami, piorunami, czarami. Miała przynosić szczęście, a jako roślina wiecznie zielona symbolizowała również nieśmiertelność. Przypisuje się jej moc łączenia ludzkich par, stąd prawdopodobnie do dziś trwający zwyczaj całowania się młodych pod wiązką jemioły w wigilijny wieczór.

 

Zawiera: kwas kawowy, związki żywicowe

Działanie: przeciwskurczowe, przeciwkrwotoczne, obniża ciśnienie krwi, wzmacnia pracę serca[1]

 

Wskazanie: dusznica bolesna, nadciśnienie[2]

Dwie łyżki stołowe jemioły zalać szklanką przegotowanej letniej wody. Odstawić na kilka godzin. Najlepiej zalać wieczorem niech postoi do rana. Pić po szklance wyciągu rano i wieczorem.

Wskazania: żylaki podudzia[3]

Po 50 g ziela jemioły, ziela szanty, ziela krwawnika, ziela rdestu ptasiego, kory kasztanowca, kory wierzby, liści podbiału, kwiatostanu głogu i owoców róży oraz 15 gramów kwiatów arniki dobrze wymieszać. Łyżkę stołową mieszanki zaparzyć szklanką wrzątku. Parzyć pod przykryciem trzy godziny. Przecedzić przez sitko. Pić szklankę lekko podgrzanego naparu dwa razy dziennie przed posiłkiem.

 

Jemioła jest zalecana przy udarze mózgu. Nie dojdzie raczej do niego jeżeli wcześniej pije się herbatkę z jemioły. Działa ogólnie bardzo dobrze na poprawę krążenia oraz na regulację ciśnienia krwi.

Jeżeli udar mózgu już nastąpił, to wtedy należy pić przez sześć tygodni po trzy szklanki herbatki dziennie, następnie przez trzy tygodnie po dwie szklanki, a potem przez dwa tygodnie po jednej szklance dziennie. Pije się po pół szklanki przed i po posiłku w następujący sposób: pierwszą szklankę należy wypić przed i po śniadaniu, drugą przed i po obiedzie, trzecią przed i po kolacji.

Sposób przygotowania herbatki z jemioły:

Herbatkę z jemioły przygotowuje się w postaci zimnego wyciągu:

Jedną czubatą łyżeczkę do herbaty jemioły zalewa się na noc 1/4 litra zimnej wody, rano całość lekko podgrzewa i cedzi. Jeżeli porcja dzienna jest większa, należy herbatkę przechowywać w termosie przepłukanym wrzącą wodą lub za każdym razem podgrzewać ją w łaźni wodnej.

Ważne – użyteczne są wyłącznie liście i łodygi jemioły, owoce jemioły są trujące ! [4]

Dół formularza

 

[1,2,3]„Boża apteka zioła dobre na wszystko”, str. 32,111,159,233  ;  Jan Rogala, Robert Maciej, 2016, Olimp Media

[4] www.zdrowio.pl

---

BLUE MONDAY    |    JARMUŻ – fakty i mity